Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΣ ΛΟΥΡΔΗΣ

Η Καθολική Εκκλησία κράτησε αποστάσεις από τα όσα συνέβαιναν στη Λούρδη, παρά το γεγονός ότι είχαν γίνει εθνικό θέμα στη Γαλλία. 

Τα μέτρα που έλαβαν οι τοπικές αρχές, δεν βοήθησαν στην εκτόνωση της κατάστασης. 

Ο αποκλεισμός της περιοχής μπροστά από τη σπηλιά Massabielle και οι προειδοποιήσεις για σκληρή τιμωρία όσων παραβίαζαν τα όρια, δεν λειτούργησαν καταλυτικά στο πλήθος που γινόταν ολοένα και μεγαλύτερο.

Η εμφάνιση της Παναγίας, ήταν γεγονός και η άποψη, δεν άλλαζε.

 

Αυτή η αποφασιστικότητα που ενδυνάμωνε η πίστη, δεν μπορούσε να περάσει απαρατήρητη από τον Ναπολέοντα Γ'.

Ο Αυτοκράτορας αποφάσισε, να ικανοποιήσει το λαϊκό συναίσθημα και διέταξε να αρθούν οι περιορισμοί.

Στις 4 Οκτωβρίου, η πρόσβαση στον Βράχο και την Πηγή ήταν και πάλι, δυνατή.

 

Το ελεύθερο προσκύνημα, έφερε την Εκκλησία αντιμέτωπη με τα ερωτήματα που εύλογα προέκυπταν.

Το ποίμνιο, απαιτούσε απαντήσεις και η Αγία Έδρα αποφάσισε στις 17 Νοεμβρίου να αναθέσει στην αρμόδια επιτροπή, τη σχετική έρευνα.

Δεκατέσσερις μήνες μετά, στις 18 Ιανουαρίου του 1860, ο τοπικός επίσκοπος διακήρρυξε πως η Παρθένος Μαρία πράγματι εμφανίστηκε στη Bernadette Soubirous.

 

Η ίδια, δεν έζησε για να δει και το προσκύνημα του Πάπα Βενέδικτου ΙΕ' στη σπηλιά Massabielle. Αυτός ήταν ο πρώτος και ακολούθησαν οι Πάπες Πίος ΙΑ', Ιωάννης ΚΓ', Ιωάννης Παύλος Β' και Βενέδικτος ΙΣΤ'.

Μάλιστα, ο Ιωάννης Παύλος Β', επισκέφθηκε τη Λούρδη, τρεις φορές. Η παρουσία του στο Grotto, ειδικά μετά την αγιοποίησή του, απέκτησε βαρύνουσα σημασία για τα εκατομμύρια πιστών.